وقت آن رسیده است که یک بار دیگر مرور کنیم از کجا آمده ام، آمدنم بهر چه بود، به کجا می روم آخر ...

این روزها، روزهای شروع کلاس درس دانشگاه ها است. دوباره همه دانشجویان راهی دانشگاه شده اند بعضی در شهرهایشان  و بعضی دیگر در شهرهای دیگر.

اما مهم ترین موضوعی که خیلی ها فراموشش می کنند این است که یک دانشجو فقط و فقط به دانشگاه نمی آید تا درس بخواند و مدرک بگیرد. دانشجو به دانشگاه می آید تا پخته شود، انسانیت بیاموزد و در قبال این آموختن وظیفه دارد تا الگو باشد. وظیفه دارد به گونه رفتار کند که درخور شان و منزلت اجتماعی اش باشد. به نظرم برای یک دانشجو باید بسیار گران تمام شود که هنگام ورود به دانشگاه به خاطر نوع پوشش یا نوع آرایشش به او تذکر داده شود. ورود به هرجایی و هر جایگاهی مسلما آدابی دارد که یکی از آن ها نوع رفتار و پوشش است.

حال، تو ای دانشجو، چطور به خودت اجازه می دهی با غلیظ ترین آرایش ها و زننده ترین لباس ها، پایت را به محل مقدس علم اندوزی و معرفت اندوزی یعنی دانشگاه بگذاری؟ آیا تا به حال از خودت پرسیدی که چرا طوری لباس می پوشی که انتخاب روش برخورد و تذکر دادن به تو،تبدیل به دغدغه ای برای دیگران شود؟! پس مطمئنا به جایی از این کار تو اشکال وارد است.

اما در این میان عده ای که راه درست را پیدا کرده اند موظفند در این توفان مهیب، علاوه بر این که خود را حفظ می کنند، دست دیگران را نیز محکم بگیرند تا بتوانند پیروز از این میدان خارج شوند. امروز به هر جوانی که می گویی چرا راه را کج می روی، مسئولین کشور را مقصر می داند. مگر مسئولین کشور ما، از جایی به غیر از دانشگاه ها آمده اند؟! پس بدان اگر تو، جوانِ دانشجو هم اکنون راه را اشتباه بروی، یقیناً در آینده نمی توانی مدیر خوبی باشی و درست مسیر یابی کنی.

چقدر سخن مهم و با مفهومی بود که بنیانگذار انقلاب اسلامی، امام خمینی (ره) فرمودند:

(( اگر دانشگاه ها اصلاح شود، مملکت اصلاح می شود ))

پس تو ای جوان دانشجو ،به خودت، اعمالت و رفتارت دقیق تر توجه کن تا مبادا گامی را کج برداری.

با آرزوی موفقیت برای همه دانشجویان عزیز

منبعوبلاگ چادر خاکی